Αναδημοσίευση από "το blog του Αθηναίου"

Οι Πλατείες της Αθήνας.....

Πλατεία Βικτωρίας.....
Χθές στέκι φιλάθλων κυρίως του Παναθηναϊκού και του Δομάζου.
Μετά τα νυχτερινά κέντρα πήγαιναν για καφέ και γλυκό οι παρέες.
Σήμερα, πιάτσα για ομοφυλόφιλους, στέκι κακοποιών και παράνομων
ομάδων του Κοινού Εγκλήματος.

Πλατεία Κολιάτσου....
Χθές τόπος κατοικίας γνωστών καλλιτεχνών. Οικογενειακών κινηματογράφων
και γενικά μια ωραία γειτονιά.
Σήμερα, άναρχος τόπος κατοικίας στιβαγμένων αλλοδαπών μέσα σε
εγκαταλελειμένα σχεδόν παλιά διαμερίσματα ή μονοκατοικίες με εξευτελιστικά
ενοίκια χωρίς νερό και ρεύμα κάποια από αυτά.

Πλατείες Θεάτρου, Κουμουνδούρου, Βάθης......
Χθές με εμπορικά μαγαζιά, γειτονιές με Αθηναίους και Αθηναίες κυρίως
από εμπορικές και καλλιτεχνικές οικογένειες αλλά και με πολλούς ανθρώπους
των γραμμάτων.
Σήμερα, σημεία συνάντησης συμμοριών, τόπος χοντρικής και λιανικής πώλησης
ναρκωτικών όλων των ειδών και ποικιλιών.

Πλατεία Κοτζιά, Πλατεία Ομονοίας.....
Χθές τόπος συνάντησης εμπόρων και όχι μόνο, της επαρχίας και αγορές
χοντρικού και λιανικού εμπορίου. Ονόματα Κλαουδάτος στην Κοτζιά και
Μπακάκος στην Ομόνοια.
Σήμερα πλατείες αλλοδαπών και τόπος διανυκτέρευσης αστέγων, πιάτσες
αγοραίου έρωτα όλων των ποικιλιών και ορέξεων αλλά και ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ
λιανικής πώλησης ναρκωτικών.

Και όμως όταν περπατάω την Αθήνα σφυρίζω το τραγούδι που μου αρέσει,
γιατί την βλέπω πάντα με τα μάτια του χθές....

"Αθήνα μου πώς να στο πώ,
σαν μάνα μου σε αγαπώ
και πιο πολύ ακόμα..."

σχόλιο του cafe art :
Αναδημοσιεύουμε εδώ την πιο πάνω ανάρτηση γιατί,
μόλις τη διαβάσαμε στο αξιόλογο αυτό blog ,
κάτι μέσα μας τσάκισε, έσπασε κι έγινε χίλια κομμάτια ,
από την εικόνα της Αθήνας
που ζήσαμε , περπατήσαμε, απολαύσαμε, ερωτευτήκαμε...
γαμώ την πολυπολιτισμικότητά μας....
(με το συμπάθιο , μα ξέσπασα!!!)
bilsot