Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

Μικρό οδοιπορικό στη νήσο Κεκρυφαλεία....

....είναι μια κουκκίδα στο χάρτη του Σαρωνικού κόλπου και βρίσκεται στη σκιά της Αίγινας. Γνωστή από την αρχαιότητα , αναφέρεται από
τους Θουκιδίδη, Διόδωρο Σικελιώτη, Ηρωδιανό και φυσικά τον Όμηρο, σαν σύμμαχο των Αιγινητών. Είναι σήμερα γνωστή με το όνομα το Αγκίστρι! [1]

Νησάκι που τώρα γνωρίζει σιγά-σιγά την τουριστική ανάπτυξη, διαθέτει δύο (!!!)
λιμάνια, ένα για τα "ιπτάμενα δελφίνια" (Μεγαλοχώρι ή Μύλοι) κι ένα για το οχηματαγωγό της γραμμής Πειραιάς ,Αίγινα, Αγκίστρι (Σκάλα).

Κατάφυτο με πεύκα, καθαρές μικρές παραλίες, οργανω
μένες και ελεύθερες, καταλύματα για όλα τα γούστα και τα βαλάντια, φαγητό και διασκέδαση με όλους τους τρόπους της σύγχρονης αντίληψης για τον τουρισμό, τοπικά προϊόντα με βάση το αιγηνίτικο φυστίκι και
ντόπιο λαϊκό χρώμα από τους λιγοστούς το χειμώνα αυτόχθονες, που πασχίζουν να εξυπηρετήσουν ανυπόμονους και απαιτητικούς διερχόμενους.

Η πρόσβαση στο νησάκι με το πυκνό ακτοπλοϊκό δίκτυο καλή. Οι παροχές υπηρεσιών και η ενημέρωση από την πολύ καλά οργανωμένη τοπική αυτοδιοίκηση σε ανώτερο βαθμό από πολλά άλλα θέρετρα της Ελλάδας. Καθαριότητα και τάξη... Τραινάκι για μικρούς και μεγάλους να κάνουν τη βόλτα τους,
συγκοινωνία με το τοπικό λεωφορειάκι πυκνή, άσφαλτος συνδέει τα γύρω χωριά....
...όμως και λίγη γκρίνια δεν λείπει...
Σ' ένα νησάκι που καθημερινά τροφοδοτείται με νερουλάδικο βαπόρι, τόσες πισίνες για τη χλίδα και μόνο, χωρίς ουσιαστικό λόγο και δίπλα στο πεντακάθαρο νερό των ακτών, είναι τουλάχιστον πρόκληση στη φύση και θα μπορούσε κάλλιστα να ...φορολογηθεί άγρια για είσπραξη εσόδων....
Ο σεβασμός των ωρών κοινής ησυχίας είναι κάτι άγνωστο σε όλα τα θέρετρα, όπου η ...κουρασμένη ψυχή του Έλληνα ξεδίνει και κάνει τα νεύρα του συνέλληνά του ...τσατάλια......
Και για τελευταίο άφησα την ...ακρίβεια....δύσκολοι καιροί για όλους....

μερικά χρήσιμα τηλέφωνα
κοινότητα 22970 91260
αστυνομία 22970 91201
λιμεναρχείο 22970 91541

οι φωτογραφίες είναι πρωτότυπες και η επεξεργασία τους έγινε με το Panorama 4 pro της Arcsoft από τον bilsot.

[1] οι πληροφορίες είναι από το TLG (Thesaurus_Linguae_Graecae) και για όποιον/α θέλει περισσότερα στοιχεία γι' αυτό, ας μου στείλει e-mail.

άλλες πληροφορίες για το νησί:


κι άλλες φωτό στο amateur photographers





Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Έπρεπε να πάμε.....




.....γιατί όσοι μίλησαν στα εγκαίνια είπαν ότι " το Μουσείο ανήκει σε ΟΛΟΥΣ΅τους Έλληνες" !!!!

Όμως μόνο στον εξωτερικό χώρο περιτριγυρίσαμε γιατί... μια πινακίδα στην είσοδο ενημέρωνε τους ανενημέρωτους πως για 3 ημέρες το Μουσείο θα το επισκέπτονται όσοι έχουν ...internet!

Με τη φωτογραφική μας μηχανή έχουμε την τιμή να σας παρουσιάσουμε αποκλειστικές φωτό από το Μουσείο της Ακρόπολης την επόμενη μέρα των εγκαινίων!!!



...μετά πήγαμε βόλτα στη Διονυσίου του Αρεοπαγίτου μαζί με τους τουρίστες....




αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη και μια βόλτα...νιώθεις τέλος πάντων ...Ευρωπαίος με τόσους ξένους γύρω σου, κι εσύ έτοιμος να δώσεις πληροφορίες και να ενημερώσεις απληροφόρητους!!!


σημ. οι φωτογραφίες είναι του bilsot

οι πανοραμικές είναι επεξεργασμένες με το πρόγραμμα panorama maker 4 pro και αν θέλετε να τις απολαύσετε ή να τις σώσετε, πατήστε κλικ επάνω τους.





Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Εγκαίνια, Καλεσμένοι, Ακάλεστοι και.........


......................"...Θα έπρεπε να έχει γίνει μια ειδική εκδήλωση για να τιμηθούν οι εκατοντάδες που συνέβαλαν, και όχι να εξαντλούνται οι γιορτές σ’ επιδείξεις γκλαμουριάς, κούφια λόγια και κομματικούς «κατινισμούς». Μέχρι να γίνει αυτό, είμαι υπερήφανος που ανήκω κι εγώ, μαζί με όλους τους βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου, στην τιμημένη ομάδα των ακάλεστων!,,,"

Είναι μικρό τμήμα από ανάρτηση του Πέτρου Τατούλη στο blog του.

Και το cafe art ρωτάει : " Άραγε πόσοι, από τους αποψινούς καλεσμένους στη γκλαμουριά, να έχουν ανέβει στο Βράχο της Ακρόπολης ; "
(έστω και τις μισές φορές απ' όσες έχουν πάει στα μπουζούκια!!!!)

bilsot
κι εγώ , ο ΕΛΛΗΝ, ακάλεστος !

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Το νέο Μουσείο κι ο εξορκισμός δια του Αγιασμού....!

Με ανυπομονησία και μεγίστη υπερηφάνεια ο Ελληνικός Λαός ...δια των ταγών του, Πολιτικών, καλλιτεχνικών, επιστημονικών και ...θρησκευτικών, θα αποκτήσει -επί τέλους- το αναμενόμενο χρόνια, Μουσείο, όπου θα περάσουν τον υπόλοιπο του βίου των τα εκθέματα της Ακρόπολης των Αθηνών, προφυλαγμένα από καιρικά και ανθρώπινα ...λάθη!

Και πόση χλιδή και πόσα φώτα δημοσιότητας και πόση αγαλλίαση στα πρόσωπα αυτών που είχαν ένα έργο να φέρουν εις πέρας και το έφεραν , άσχετα από το πόσο κόστισε, πόσο ακόμη θα κοστίσει....και πόσα έβαλαν στις απύθμενες τσέπες τους !

Μα η μεγαλύτερη ικανοποίηση είναι αυτή της Χριστιανικής Εκκλησίας, η οποία δια του προκαθημένου της (ελπίζω) ή κάποιου άλλου πρωτοστατούντος αρχιερέα, θα έχει την τιμή να ......αγιάσει (για μια ακόμη φορά ) τα αρχαία εκθέματα !!!!

Τα σπασμένα στις μύτες , στα αυτιά , στα άκρα , αρχαία αγάλματα θα περιμένουν πως και πως να τα εξαγνίσει ο Αγιασμός από το χέρι αυτού που δεν θα "φέρει τα φαιά" πλέον, αλλά θα είναι στολισμένος με όλα τα κοσμήματα της ...αγιοσύνης του !!!!

Τα εκθέματα - όσα δεν αρπάχτηκαν, δεν κλάπηκαν, δεν λεηλατήθηκαν, δεν χύθηκαν σε ασβεστοκάμινους και χυτήρια, θα εκβάλουν λάμψη μεγίστη μετά τον διωγμό κάθε αμαρτήματος που έφεραν , και θα εκτίθενται στά βλέμματα φίλων και εχθρών, με όλη την τιμή που τους αρμόζει !!!!


Ε, ρε γέλια που θα κάνουν οι Πραξιτέλης, Φειδίας, Ικτίνος, Καλλικράτης και λοιποί με τα συνεργεία τους εκεί πάνω........


Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΟΛΟΙ!!!!


Η φωτιά στον Υμηττό άφησε πίσω της όχι μόνο καμένη γη και καμένα σκουπίδια, αλλά και πολλούς ικανοποιημένους!

1. Ικανοποιημένους εμπρηστές, γιατί εκτέλεσαν το βουνό με το έργο τους…

2. Ικανοποιημένους καταπατητές, γιατί έτσι διευκολύνεται ακόμη περισσότερο το νυκτερινό και σκοτεινό έργο τους….

3. Ικανοποιημένη κυβέρνηση γιατί τα οικονομικά της όρια δεν εθίγησαν….

4. Ικανοποιημένους τοπικούς «άρχοντες» , οι οποίοι βρήκαν ευκαιρία να δείξουν τη μούρη τους στο γυαλί της TV και να επιρρίψουν τις ευθύνες στους …άλλους…..

5. Ικανοποιημένους περίοικους και άλλους , που θα πετάνε τα σκουπίδια τους και τα μπάζα τους στο βουνό και θα βρωμίζουν εκεί, ξεβρομίζοντας το σπίτι τους…

Μερικοί μόνο έμειναν ανικανοποίητοι , μα είναι αμελητέα ποσότητα…

Οι συμμετέχοντες στην κατάσβεση πυροσβέστες, αεροπόροι, κάτοικοι, που πέρασαν ένα ευχάριστο απόγευμα στο βουνό, αντί να κάτσουν σπίτι τους και να πιουν το ουζάκι τους…

….Και μερικοί γραφικοί και μυστήριοι, που αποκαλούν τους εαυτούς τους «οικολόγους» , «φυσιολάτρες» και άλλα τέτοια γελοία!!!!

Bilsot

Περιβαλλοντολόγος του διαδικτύου.

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Τι κι αν κόβεται το κάπνισμα....


....τα πνευμόνια της Αθήνας καταστράφηκαν από τις φωτιές....

15/6/2009 στη Γλυφάδα....
πάει κι η νότια -ανατολική πλευρά του Υμηττού....

Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Ο Αθηναίος με το blog του παρουσιάζει την Αθήνα......


όπως ήταν, όπως είναι κι όπως ΕΠΡΕΠΕ να είναι !!!

Έχουμε κάνει πολλές παρουσιάσεις σε διάφορα blogs,

μα το blog του Αθηναίου

....λέει πολλά!!!


Ιδού ΔΕΙΓΜΑ ΔΩΡΕΑΝ

Το Τείχος της Αθήνας....


Eχθές το πρωί κάτω από το λιοπύρι φοιτητές και καθηγητές Αρχαιολόγοι
μελετούσαν κάποια νεώτερα ευρήματα του Τοίχους της Αθήνας
στη γωνία Ερεχθέως και Κυρρήστου στην Πλάκα.
Ωραίο το θέαμα για μένα και με φόντο την Ακρόπολη να τους παρακολουθώ
αφού ζήτησα ευγενικά την άδεια τους.
Μου εξήγησε μια ευγενέστατη Αρχαιολόγος ότι το Τείχος συνεχιζότανε
μέχρι την Ακρόπολη και προχωρούν σιγά-σιγά ακολουθώντας ίχνη.
Σε μια σακούλα οι φοιτητές είχαν μαζέψει θραύσματα κεραμικών
που δήλωναν ότι κατοικούσαν κοντά στο Τείχος Αθηναίοι για
προστασία από τις επιδρομές.
Μια άλλη εικόνα της σημερινής Αθήνας δεμένη με την Ιστορία της
που δεν θύμιζε τίποτα από την άλλη την μαύρη που και πάλι
συνάντησα λίγα μέτρα πιο πέρα ανάμεσα σε οδούς με ονόματα
των Αρχαίων Προγόνων μας.

Αθηναίος

καλοκαιράκι...διακοπές...Πάρος.....ΑΝΤΙΠΑΡΟΣ...ΔΕΣΠΟΤΙΚΟ

....κι αν το κυματάκι σας φέρει στο
ΔΕΣΠΟΤΙΚΟ της ΑΝΤΙΠΑΡΟΥ ,

πρέπει να έχετε ενημερωθεί από το :



Αδέσποτο Δεσποτικό ζητά δεσπότη. Πληροφορίες στο Υπουργείο Πολιτισμού

mantra copy


Η αξία του Δεσποτικού είναι γνωστή. Πρόκειται για ένα άγνωστο από τις αρχαίες μαρτυρίες αρχαϊκό ιερό αφιερωμένο στον Απόλλωνα, την Άρτεμη και την Εστία, που τοποθετεί το Δεσποτικό, και την Αντίπαρο με την Πάρο, σε κεντρική θέση στον αρχαίο κυκλαδικό πολιτισμό.

Εδώ και δέκα χρόνια διεξάγονται ανασκαφές στο χώρο από τον αρχαιολόγο κ.Κουράγιο και τους συνεργάτες του με σημαντικά ως τώρα αποτελέσματα. Όσοι παρευρέθησαν στην εκδήλωση για το Δεσποτικό πριν λίγους μήνες στην αίθουσα Καλουδά, αλλά και στον αρχαιολογικό χώρο την επομένη μέρα, θα πρέπει να ένιωσαν ιδιαίτερα τυχεροί και περήφανοι.

Κι ενώ θα περίμενε κανένας ότι ένα τέτοιο κόσμημα για την περιοχή θα έβρισκε τη στήριξη και ανταπόκριση όλων, από τους απλούς πολίτες μέχρι την Κοινότητα και το Υπουργείο Πολιτισμού, στην πραγματικότητα πρέπει να μιλάμε για το αδέσποτο Δεσποτικό.

Ο αρχαιολογικός χώρος έχει ως συνήθως εικόνα εγκατάλειψης, χωρίς καν τη στοιχειώδη περίφραξη και φύλαξη του χώρου. Είναι δε χαρακτηριστικό της κρατικής απάθειας το ότι ενώ στις 15 Ιουνίου είναι προγραμματισμένη η έναρξη των φετινών ανασκαφών, οπότε και θα επισκεφθούν το χώρο διακεκριμένοι αρχαιολόγοι μαζί με τον κ.Κουράγιο, εντούτοις ακόμα δεν έχει δοθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού η επίσημη άδεια έναρξης των εργασιών στο χώρο. Η επιστολή προς τον Υπουργό έχει σταλεί από τις αρχές Μαΐου, όπως διαβεβαιώνει ο ίδιος ο αρχαιολόγος. Ακόμα ωστόσο δεν υπάρχει καμία ενημέρωση.

.............και άλλες πολλές πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό στο :


Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Η Ελληνική Λυρική ποίηση έχει όνομα....

Σαπφώ - η δέκατη Μούσα


Τα ποιήματά της έχουν διασωθεί αποσπασματικά, θραύσματα λυρισμού, αρκούν όμως για να την εντάξουν στις κορυφαίες διαχρονικά ποιήτριες όλου του κόσμου. Πολλοί έχουν χαρακτηρίσει τη Σαπφώ ως την ενσάρκωση της Ποίησης, ωστόσο η ίδια παραμένει ανάμεσα στις «γνωστές άγνωστες» της παγκόσμιας λογοτεχνίας, αφού το κέντρο βάρους συνηθίζει να πέφτει σχεδόν αποκλειστικά στο περίφημο λεσβιακό θέμα που έχει συνδεθεί με το όνομά της, παρά στην ίδια ως προσωπικότητα.

Και ενώ τα μυκηναϊκά χρόνια έχουν κατανοηθεί από το ευρύτερο κοινό, χάρη στα έπη του Ομήρου, και η κλασική Ελλάδα του Περικλή έχει αναλυθεί εξονυχιστικά από πλειάδα επιστημόνων και μελετητών ανά τον κόσμο σε σημείο κορεσμού, με την εποχή της Σαπφούς, το πρώτο δηλαδή μισό του 6ου αι π.Χ. δε συμβαίνει το ίδιο. Από τους περισσότερους μελετητές η αρχαϊκή εποχή θεωρείται μια μεταβατική περίοδος για την Ελλάδα, τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της οποίας γίνονται εμφανή στην τέχνη, ιδιαίτερα στη γλυπτική και αγγειογραφία, όπου κανείς διαπιστώνει την αγωνία του καλλιτέχνη να ξεπεράσει όλα τα τεχνικά προβλήματα εκείνα που θα τον οδηγήσουν στο αποκορύφωμα της κλασικής ωριμότητας. Είναι μια πρώιμη εποχή του ελληνικού πολιτισμού, με την οποία λίγοι θα είχαν ασχοληθεί αν δεν υπήρχε η Σαπφώ να τη στιγματίσει με το έργο της. Γιατί η ποίηση της Σαπφούς έρχεται να φωτίσει μια ολόκληρη εποχή, που ως τότε βρισκόταν στα αζήτητα, και κοντά σε αυτήν να αρχίσουν να ανασύρονται σιγά-σιγά όλοι οι προκάτοχοι και σύγχρονοι με αυτήν ποιητές από την αφάνεια, συμπληρώνοντας τελικά όλες τις βαθμίδες εξέλιξης της ελληνικής ποίησης.

Η Σαπφώ φτιάχνει ποίηση σε μια εποχή που δεν έχει ξεφύγει ακόμα από την ολοκληρωτική υποταγή στο θείο. Ημίθεοι και ήρωες ζουν μέσα από τους μύθους και τους λατρευτικούς θρύλους της κάθε περιοχής και γίνονται κομμάτι της ζωής των ανθρώπων, οι οποίοι τους λατρεύουν και τους υμνούν εξισώνοντάς τους με τους θεούς. Είναι μια εποχή που παλεύει να απαγκιστρωθεί από την επική ηρωική ποίηση, όπου ο ποιητής παρέμενε ανώνυμος στη σκιά του έργου του, και στρέφει την προσοχή προς το εγώ, οδηγώντας πλέον τον καλλιτέχνη να αντιμετωπίσει τον περίγυρό του σαν άτομο. Η Σαπφώ δημιουργεί με εργαλεία καινούργια, άθικτα σχεδόν. Ας μην ξεχνάμε ότι τα ομηρικά έπη (Ιλιάδα-Οδύσσεια) - από τις πρώτες ουσιαστικά σοβαρές προσπάθειες γραφής αμιγώς λογοτεχνικού λόγου που έχουν διασωθεί – έχουν γραφτεί όχι πάνω από δυο γενιές νωρίτερα. Η λογοτεχνική γλώσσα τώρα ανακαλύπτεται, τώρα εξελίσσεται. Δεν υπάρχουν ακόμα μυστικά και συμβολισμοί, δεν υπάρχει κορεσμός, είναι φρέσκια και άμεση, κάτι που καθρεπτίζεται στην ποίηση της Σαπφούς.

Γεννημένη κάπου ανάμεσα στο 617 και 612 π.Χ. η ποιήτρια προέρχεται από αριστοκρατική οικογένεια της Λέσβου. Πηγές μαρτυρούν πως είχε παντρευτεί κάποιον πλούσιο από την Άνδρο και είχε αποκτήσει μια κόρη. Οι πολιτικές αναταράξεις στη Λέσβο την οδήγησαν εξόριστη στη Σικελία. Ξαναγύρισε πίσω στη Μυτιλήνη το 586, γύρω στα τριάντα της χρόνια και χήρα. Εκεί δημιούργησε έναν κύκλο από συντρόφισσες και μαθήτριες και ασχολήθηκε με την δημιουργία λυρικών ασμάτων. Γράφει στην αιολική διάλεκτο. Την ίδια εποχή στη Λέσβο ζούσαν ο ποιητής Αλκαίος και ο πολιτικός Πιττακός, ο οποίος συγκαταλέγεται στους επτά σοφούς. Σχετικά με την εμφάνισή της, αναφέρεται πως ήταν μικροκαμωμένη και μελαχρινή, χαρακτηριστικά που απείχαν κατά πολύ από το ιδεώδες ομορφιάς της εποχής. Δεν ξέρουμε πόσο έζησε, δεν υπάρχει καμία μαρτυρία γι’ αυτό, υπολογίζεται όμως πως θα πρέπει να πέθανε περί το 570-560 π.Χ.

Δύο από τα στοιχεία της βιογραφίας της έχουν εξάψει το ενδιαφέρον των μελετητών της: η αναφορά στο θέμα της ομοφυλοφιλίας καθώς και η αυτοκτονία της εξαιτίας του περιφρονημένου έρωτά της, αφού για χάρη του όμορφου Φάωνα, ρίχνεται στη θάλασσα – το δεύτερο έχει αμφισβητηθεί ως μύθευμα.

Με το τέλος της εξορίας της στη Σικελία, η Σαπφώ, χήρα πια και με μια κόρη επιστρέφει στη Μυτιλήνη. Εκεί δημιουργεί έναν κύκλο από νεαρά κορίτσια, τα οποία έμεναν μαζί της και εκεί διδάσκονταν τις μουσικές τέχνες, τους καλούς τρόπους και τις οικιακές εργασίες. Έμεναν εκεί μέχρι τη στιγμή του γάμου τους, οπόταν και επέστρεφαν στα σπίτια τους. Για το χαρακτήρα αυτού του κύκλου έχει χυθεί πολύ μελάνι. Μερικές από τις θέσεις που έχουν υποστηριχθεί είναι πως η Σαπφώ τελούσε ρόλο διευθύντριας ενός ας πούμε οικοτροφείου θηλέων. Άλλοι, στηριζόμενοι στις επικλήσεις της στη θεά Αφροδίτη, πως υπήρξε ιέρεια της θεάς. Κάποιοι παρομοίωσαν τον κύκλο με έναν θίασο προς τιμή των Μουσών, με τη Σαπφώ σαν διευθύντρια μουσικής Ακαδημίας. Στον αντίποδα των μελετών στάθηκε αμέσως η άποψη πως δεν θα έπρεπε να αποδοθεί κανένας επίσημος επαγγελματικός χαρακτηρισμός, αφού τα θέματα της Σαπφούς είναι εντελώς ιδιωτικής φύσεως, άρα τα κορίτσια που μαζεύονταν γύρω της ήθελαν μόνο να ακούσουν ποιήματα, ίσως και να τραγουδήσουν ή να εξασκηθούν στα επιθαλάμια τραγούδια του γάμου. Αυτή η άποψη βέβαια αντικρούει στο γεγονός ότι πολλά από τα κορίτσια στέλνονταν από τις οικογένειές τους από μακρινά μέρη, καθώς και από το ότι στη Λέσβο εκείνης της εποχής υπήρχαν κι άλλοι αντίστοιχοι κύκλοι-σχολές που λειτουργούσαν παράλληλα με εκείνον της Σαπφούς – έχουν διασωθεί τα ονόματα της Γοργώς και της Ανδρομέδας – τις οποίες μάλιστα η Σαπφώ έβλεπε ως αντίζηλους. Εκεί που δεν χωρά αμφιβολία είναι πως ο χαρακτήρας του κύκλου της Σαπφούς είχε λατρευτικό χαρακτήρα, πράγμα που επιβεβαιώνεται από τις πολυάριθμες επικλήσεις θεοτήτων (της Αφροδίτης, της Ήρας, των Μουσών, των Χαρίτων) και πως επρόκειτο για έναν κλειστό κύκλο αγωγής των θηλέων και διαμόρφωσης της προσωπικότητάς τους με βάση τις μουσικές τέχνες και συνδεδεμένο με την λατρεία γενικότερα. Είχε μυητικό χαρακτήρα, σκοπός του οποίου ήταν να προετοιμάσει με παιδαγωγικό τρόπο τα νέα κορίτσια για τον ρόλο της ενήλικης έγγαμης ζωής ως συζύγου, μητέρας και νοικοκυράς.

Και εδώ τίθεται το περιβόητο θέμα της παιδεραστίας ως μέρος αυτής της διαπαιδαγώγησης. Κατά την αρχαιότητα η παιδεραστία, τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών, είχε παιδαγωγική λειτουργία και ήταν άμεσα συνδεδεμένη με το κυρίαρχο ιδανικό του κάλλους. Το να είναι κανείς ο ωραιότερος, ιδιαίτερα κατά την αρχαϊκή εποχή, δεν ήταν απλά τίτλος τιμής, ήταν σημάδι θεϊκό, το ορατό σημάδι της Αρετής. Η παθιασμένη λατρεία του Ωραίου, που κύρια έκφανσή του αποτελούσε η σωματική ωραιότητα, επέδρασε στην ελληνική ζωή σαν ένα έντονα αισθησιακό στοιχείο, δημιουργώντας την ατμόσφαιρα μέσα στην οποία ξεδιπλώθηκε ο θεσμός της παιδεραστίας. Για να ανταποκριθεί στο αριστοκρατικό ιδεώδες, ο νέος έπρεπε να είναι όχι μόνο αθλητικός και ωραίος αλλά και καλλιεργημένος και κάτοχος του αριστοκρατικού τρόπου ζωής. Κεντρική θέση στην εκπαίδευση είχε ο παιδαγωγός, η δουλειά του οποίου ήταν να προπαρασκευάσει το νέο στον ρόλο του ενήλικα. Μέρος της εισόδου στον κόσμο των ενηλίκων αποτελούσε και η σεξουαλική μύηση. Ήταν κανόνας και βίωμα, ήταν προϋπόθεση, όσο κι αν μας ξενίζει εμάς σήμερα ως αντίληψη.

Η Σαπφώ πέθανε σε μεγάλη για την εποχή εκείνη ηλικία. Ήταν ήδη καταξιωμένη και είχε γίνει γνωστή σε όλη την Ελλάδα, προπάντων στην Αττική, όπου διοργάνωναν και γιορτές προς τιμήν της. Ο Σόλων ευχήθηκε να είχε αποστηθίσει ακόμα ένα άσμα της πριν πεθάνει. Ο Σωκράτης δήλωσε πως εκείνη και ο Ανακρέων του έμαθαν τον Έρωτα. Οι αλεξανδρινοί λόγιοι την συμπεριέλαβαν στον Κανόνα των εννέα μεγάλων λυρικών ποιητών. Ακόμα και οι Ρωμαίοι υποκλίθηκαν στο ταλέντο της. Ο Οράτιος εξυμνεί τη Σαπφώ σαν μια αοιδό, που στο άκουσμα του τραγουδιού της πετρώνουν και βουβαίνονται οι σκιές του Άδη. «Παρόλο που δεν ήταν παρά μοναχά μια γυναίκα» - έτσι άρχισε ο Αριστοτέλης. κάνοντας αναφορά στην υστεροφημία της – «έγραφε με τόλμη και σωστή τεχνική σαν άντρας», ενώ ο Πλάτωνας την ύμνησε σε επίγραμμα ως τη δεκάτη Μούσα. Σαν ποιήτρια ήταν αδιαφιλονίκητα κυρίαρχη στον χώρο της λυρικής ποίησης. Οι συχνές παραθέσεις γραμματικών και ρητόρων των ελληνιστικών χρόνων αποδεικνύουν ότι τα ποιήματά της θεωρούνταν πρότυπα γραφής. Και ενώ ο Μεσαίωνας τη φανταζόταν εντελώς συγκεχυμένα και αόριστα σαν μια θρυλική Ελληνίδα ποιήτρια, η Αναγέννηση και ο Ουμανισμός την αντιμετώπισαν με λατρεία και σεβασμό θεωρώντας την ενσάρκωση άφθαρτης ποιητικής δόξας.

Όπως και να’ χει, η Σαπφώ συγκαταλέγεται στις κορυφαίες ποιήτριες όλων των εποχών και παρ όλη την αποσπασματική μορφή του έργου της, εξακολουθεί και επηρεάζει μέχρι σήμερα το παγκόσμιο λογοτεχνικό – ποιητικό γίγνεσθαι, ενώ έργα της περιλαμβάνονται σε όλες τις σύγχρονες ανθολογίες λυρικής ποίησης.


Ομορφόθρονη αθάνατη Αφροδίτη,
κόρη του Δία, σου δέομαι, δολοπλέχτρα,
με πίκρες και καημούς μη, Δέσποινα,
παιδεύεις την ψυχή μου

μα έλα μου, αν και κάποτε, από πέρα
μακριά, το κάλεσμά μου όμοια αγροικώντας,
ήρθες, το πατρικό παλάτι αφήνοντας
και το χρυσό σου αμάξι

ζεύοντας κι όμορφα στρουθιά πετώντας
γοργά στη γη σε φέρανε τη μαύρη
παν’ απ’ τον ουρανό με φτεροκόπημα
πυκνό μες στον αιθέρα

κι ως έφτασαν ταχιά, χαμογελώντας
με την αθάνατη όψη, ω μακαρία,
με ρώτησες σαν τι και πάλι να’ παθα,
τι σε καλώ κοντά μου,

τι λαχταρά η ψυχή μου η φρενιασμένη
τόσο πολύ να γίνει; - «Ποια και πάλι
θες η Πειθώ να φέρει στην αγάπη σου;
Σαπφώ, ποια σ’ αδικάει;

Γιατί αν φεύγει, γοργά ξοπίσω θα’ ρθει
κι αν δε παίρνει σου δώρα, θα σου φέρει,
τώρα αν δε σ’ αγαπάει, θα σ’ αγαπήσει
και δίχως να το θέλει».

Ω, έλα μου και τώρα, κι απ’ τις μαύρες
τις έγνοιες λύσε με, κι ό,τι ν’ αληθέψει
ποθεί η ψυχή μου τέλεσ’ το κι ατή σου
συ γίνε ο βοηθός μου.


ο bilsot είπε : Ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα στη Γυναίκα κι αυτό για χάρη των Κυριών του cafe art, που με αγάπη επισκέπτονται το blog. Ψάχνοντας το διαδίκτυο για πληροφορίες στο λήμμα της Σαπφούς, έπεσα πάνω στην καταπληκτική δουλειά της
evaggelia-p στο :

art & culture

και με μεγάλη μου ευχαρίστηση σας παρουσιάζω δείγμα και σας προτείνω τη δουλειά της !!!

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

....πολιτική "παραφωνία"....ή ...πολιτιστική παρέμβαση ;;;;;;


....ήταν η παρουσία του Βασίλη Τσιβιλίκα
σε κανάλι της T. V. , μεταξύ της πληθώρας των πολιτικών και των πολιτικάντηδων , που περιέφεραν την ξιπασμένη προσωπικότητά τους από κανάλι σε κανάλι , αναμασώντας (μυρικάζοντας) τα ίδια τα "κούφια" ή "κουφά" λόγια τους....
Ο λόγος του λιτός, Αριστοφανικός, καυστικός και εύστοχος!

Εύγε Βασίλη.....

Υ.Γ . ...... μας έλλειπε και η παρουσία του σύγχρονου Αριστοφάνη , του Θύμιου Καρακατσάνη....

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

...και όσο οι συνέλληνες θα ασχολούνται με ποσοστά και ποιος νίκησε....




.....εμείς θα ασχολούμαστε με τον ....κήπο μας!

αυτές κι άλλες φωτογραφίες από τον bilsot θα βρείτε στο

AMATEUR PHOTOGRAPHERS

έτσι για να ..."ευλογήσουμε και τα γένια μας".....

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Τα αρχαία Ελληνικά τρόπος πίεσης της (Γαλλικής) Κυβέρνησης!!!


ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΑ "ΕΨΑΛΛΑΝ" ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΣΤΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥΣ !


«Οἱ τὴν τῶν Ἑλλήνων γλῶτταν μανθάνοντες τῷ ἐφιστάντι ἐπὶ τῇ τῶν πολιτῶν παι­δεία χαίρειν.
Τὴν δέ σοι ἐπιστέλλομεν τὴν ἐπιστολὴν ἵνα τελευτῶν ἐθέλῃς ἄκουσαι ὧν λέγομεν. Τρίτον γὰρ ἤδη μῆνα τοῦτον ἐσπουδάκαμεν ὅπως σὲ πείθωμεν ὡς κακῶς ἔχει τὰ περὶ τῆς πενταετοῦς διδασκαλίας προβεβουλευμένα σοί.
Ἀγανακτοῦμεν δ' ὅτι ἡμεῖς μὲν λέγομεν, σῦ δ’ οὐκ ἀκούεις. Περὶ δὴ τοσούτου ποιεῖ τοὺς πολλοὺς τῶν διδασκάλων καὶ τῶν μα­θητὼν προτρέποντας σὲ πρὸς σωφροσύνην; Καὶ γὰρ ἅπαντες ὁμολογοῦσιν ὅτι καινὸς τις νόμος χρήσιμός ἐστι καὶ ἀνα­γκαῖος, σῦ δ’ ἀδίκως τὸν καιρὸν τοῦτον ἔλαβες ἵνα τοὺς πιστεύοντας σοὶ προδῷς καὶ τάς τῶν νέων ἐλπίδας διαφθείρῃς. Καὶ μὴν εἰς τοσούτον ὕβρεως ᾔκεις ὀπὸ φιλοτιμίας ὥστε δοκεῖν τοῦ ὀρθοῦ λόγου καταφρονεὶν καὶ τῆς δικαιοσύνης. Τὸ δὲ τοιοῦτον θράσος αἰσχρόν ἐστι καὶ οὐδὲν ἄλλο
ἡ ὀργὰς ἡμῖν ἐμποιεῖ.
Διὸ ἀπαιτοῦμεν σὲ τὰ βεβουλευμένα ἀφέντα καὶ πᾶσιν οἱ πολὺν ἤδη χρόνον καλοῦσι σὲ εἰς λόγους ἐλθόντα μετὰ τούτων καινὸν νόμον ἐκθεῖναι, δι οὐ πᾶσι τοῖς πολίταις τὰ μέλλοντα ἀσφαλέστερα ἔσται καὶ δικαιότερα.
Ἔρρωσο».



H μετάφραση του αρχαίου κειμένου είναι η παρακάτω:


«Αυτοί που μαθαίνουν τη γλώσσα των Ελλήνων χαιρετίζουν τον υπεύθυνο για την Παιδεία των πολιτών.
Σου στέλνουμε αυτή την επιστολή μήπως, θελήσεις επιτέλους να μας ακούσεις. Τρεις μήνες τώρα πασχίζουμε να σε πείσουμε ότι είναι εσφαλμένα όσα έχεις αποφασίσει για την πενταετή διάρκεια των σπουδών, [σ.σ. ο νόμος ορίζει για πέντε χρόνια τις σπουδές στις περισσότερες σχολές!]
Είμαστε αγανακτισμένοι γιατί εμείς μιλά­με, εσύ όμως δεν ακούς. Τι άλλο πρέπει να κάνουν τόσο πολλοί καθηγητές και μαθητές για να καταφέρουν να σου βάλουν μυαλό; Και ενώ όλοι συμφωνούμε ότι ένας καινούρ­γιος νόμος και χρήσιμος είναι και αναγκαί­ος, εσύ σπατάλησες όλον αυτόν τον καιρό για να προδώσεις όσους σε πίστεψαν και να δια­ψεύσεις τις ελπίδες των νέων. Έφθασες μά­λιστα σε τέτοιο σημείο αλαζονείας, ώστε θεω­ρείς ότι μπορείς να περιφρονείς τη λογική και το δίκαιο. Το θράσος σου είναι τόσο αι­σχρό, ώστε δεν μας προκαλείς τίποτε άλλο παρά οργή.
Γι' αυτό απαιτούμε να εγκαταλείψεις όσα έχεις αποφασίσει και, αφού έρθεις σε συνομιλίες με όλους όσοι σε προσκαλούν ήδη εδώ και καιρό, να προτείνεις καινούργιο νόμο, δια του οποίου το μέλλον να είναι πιο ασφα­λές και πιο δίκαιο για όλους τους πολίτες.
Υγίαινε».



Η επιστολή απευθύνεται στον Γάλλο υπουργό Παιδείας (χωρίς "και θρησκευμάτων") κ. Ξαβιέ Νταρκός από τους φοιτητές και τους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Σορβόνης στα τέλη Μαρτίου κι ύστερα από καταλήψεις και επέμβαση των ΜΑΤ για την επιβολή της "τάξης"(...συνηθισμένα πράγματα).


πηγή :
Το περιοδικό ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ
τεύχος 171 Ιουνίου 2009