ΠΕΠΑΡΗΘΟΣ ή για τους νεοέλληνες ΣΚΟΠΕΛΟΣ

Δεν ήταν το καταπράσινο του νησιού και τα πεντακάθαρα θαλασσινά νερά, που με έφεραν αυτό το δεκαήμερο στη Σκόπελο.
Οι λεπτομέρειες στο χώρο και στο χρόνο ήρθαν από μόνες τους.
Δεν ήταν η νυκτερινή ζωή και τα φωτισμένα σοκάκια που περπάτησα. Ούτε οι αρχαιότητες και τα μνημεία. Ούτε οι τοποθεσίες και η πανοραμική θέα.

Ήταν οι άνθρωποι...Οι φίλοι μου...

Τα γελαστά πρόσωπα και τα ανοικτά σπίτια, ο καφές και η κουβέντα, τα φιλέματα και τα πειράγματα...Ο Πούλιος ο καπετάνιος με τη μεγάλη αγκαλιά, το μεγάλο χαμόγελο, τη μεγάλη κοιλιά και τη μεγάλη καρδιά. Η Ευανθία με το φιλόξενο μαγαζάκι της και την καλή κουβέντα στα χείλη.Η Δημητρούλα η ...σεμνή. Ο Μανώλης, ο Γιάννης, ο Μήτσος, ο Αγγελής, ο Αποστόλης, η Βασιλική, ο Παναγιώτης, η Εσθήρ κι άλλοι κι άλλοι....

....κι ο παππούς ο Χρήστος. Ένας 92χρονος νέος, με καρδιά παιδιού, δυνάμεις έφηβου, επιδεξιότητα ενήλικα και μυαλό μεσήλικα. Οι ιστορίες του ξεκινούσαν πριν τον πόλεμο στα παιδικά του χρόνια, περνούσαν στα κατορθώματα της κατοχής και της Αντίστασης κι έφταναν μέχρι τις θαλασσινές εξορμήσεις του για καλαμάρια στο σήμερα. Η ζωντανή ιστορία της Σκοπέλου.

Το φωτογραφικό οδοιπορικό θα αναρτηθεί σε συνέχειες στο
amateur photographer
και κάνοντας κλικ πάνω στις επιλεγμένες λέξεις του κειμένου
θα εμφανίζονται οι ενότητες .

ιστορικές πληροφορίες: ΠΕΠΑΡΗΘΟΣ

πληροφορίες για το νησί : ΣΚΟΠΕΛΟΣ

οι πανοραμικές φωτογραφίες έχουν επεξεργαστεί με το πρόγραμμα panorama pro της Arcsoft

bilsot