Η τρίτη έρευνα αφορούσε στη μηνυτήρια αναφορά των κυρίων Τόμπρα και Νούλα, οι οποίοι ήταν και οι πρώτοι που υπέβαλαν
σχετική αναφορά για το ρόλο της ΤτΕ στη διευκόλυνση των κερδοσκόπων με τα
ελληνικά ομόλογα, αλλά και στην απάτη με τα CDS.
Όπως ανέφεραν μεταξύ άλλων, το σύνολο του ελληνικού χρέους, ήτοι
400 δισ. περίπου, ασφαλίστηκε με CDS
κατά την περίοδο 2009-2011, σε μια μέση αξία national value ίση
με 15% = 60 δισ. Τα 60 δισ. όμως δεν καταβλήθηκαν ΠΟΤΕ τοις μετρητοίς. Αντίθετα, χρησιμοποιήθηκε μόχλευση, με καταβολή
μετρητών χρημάτων σε ποσοστό 10% του national value.
Έτσι, αντί 60 δισ. καταβλήθηκαν πραγματικά 6 δισ., ενώ τα υπόλοιπα 54 δισ.
συμψηφίζονται κατά τις λήξεις με τις πληρωμές, σε περίπτωση επέλευσης default.
Άρα οι τράπεζες και οι φορείς που ασφάλισαν ή ασφαλίστηκαν επί
του δημοσίου χρέους της Ελλάδας επένδυσαν σε πραγματικά χρήματα μόλις 6 δισ.!
Επομένως το πρόβλημα των 400 δισ. τακτοποιήθηκε λογιστικά με μόλις 6 δισ. και
κλασματικά αποθέματα 60 δισ. καλύφθηκαν με μόλις 6 δισ.
Άρα,
η ελληνική κρίση χρέους λειτούργησε ευεργετικά στους ισολογισμούς των
τραπεζών που είχαν επενδύσει στην ελληνική χρεοκοπία. Και γιατί καλύφθηκαν λογιστικά
με μόλις 6 δισ. έναντι κινδύνου 400 δισ. και γιατί δημιούργησαν κλασματικά
αποθέματα 60 δισ. με μόλις 6 δισ., αλλά και γιατί έγραψαν τεράστια κέρδη από το trading των CDS,
ιδιαίτερα στην περίπτωση που τα αγόραζαν και τα πουλούσαν γυμνά, δηλαδή χωρίς
κανένα κίνδυνο να καλύψουν.
(……….)
Πηγή
: το άρθρο «Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΦΩΤΙΑ»
(απόσπασμα)
Π. Τζένος.
Στο crash τεύχος 10, Ιανουάριος 2012
Του
Γιώργου Τράγκα
φωτό : ομοίως σελ. 11.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου